Wspomnienie Profesora Krzysztofa Kubiaka
Dr hab. inż. Krzysztof Kubiak, prof. uczelni, urodził się 30 stycznia 1956 r. w Rzeszowie. Był absolwentem IV Liceum Ogólnokształcącego w Rzeszowie. Studia ukończył na Wydziale Metali Nieżelaznych AGH w Krakowie. Pracę zawodową rozpoczął w 1980 r. w WSK „PZL – Rzeszów” (obecnie Pratt&Whitney Rzeszów). Od 1991 r. pracował w Katedrze Nauki o Materiałach na Wydziale Budowy Maszyn i Lotnictwa Politechniki Rzeszowskiej. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1996 r. na podstawie rozprawy pt. Wpływ lokalnych warunków odkształcania na mikrostrukturę i wytrzymałość zmęczeniową stopów tytanu. Stopień doktora habilitowanego nadała Mu Rada Wydziału Inżynierii Materiałowej i Metalurgii Politechniki Śląskiej w 2005 r. na podstawie osiągnięć naukowych scharakteryzowanych w monografii pt. Technologiczna plastyczność dwufazowych stopów tytanu odkształcanych na gorąco. Od 2006 r. pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Nauki o Materiałach.
Dr hab. inż. Krzysztof Kubiak był wyróżniającym się pracownikiem naukowo-dydaktycznym Katedry Nauki o Materiałach i Wydziału. Aktywnie uczestniczył w pracach organizacyjnych Katedry, Wydziału i Uczelni, jak również krajowych stowarzyszeń naukowych. Był dziekanem Wydziału Budowy Maszyn i Lotnictwa w latach 2008-2012, przewodniczącym Senackiej Komisji ds. Finansów i Mienia (2012-2016), członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Materiałoznawczego, z-cą przewodniczącego Komitetu Sterującego Programu Strategicznego Innolot NCBiR. Uczestniczył w wielu pracach organizacyjnych m.in. w 1.etapie tworzenia Uczelnianego Laboratorium Badań Materiałów dla Przemysłu Lotniczego. Był kierownikiem i wykonawcą wielu projektów realizowanych w Katedrze Nauki o Materiałach i Laboratorium Badań Materiałów dla Przemysłu Lotniczego.
Dr hab. inż. Krzysztof Kubiak w pracy naukowej zajmował się zagadnieniami odkształcenia plastycznego i oddziaływania warunków procesów obróbki cieplnej na skład fazowy i mikrostrukturę stopów tytanu oraz ich właściwości mechaniczne. Rozszerzył swoje badania naukowe o zagadnienia procesu krystalizacji kierunkowej – wytwarzania monokrystalicznych odlewów części gorącej silników lotniczych.
W pracy dydaktycznej wyróżniał się wyjątkową cierpliwością i wyrozumiałością. Nie ograniczał swojego czasu w przekazywaniu wiedzy.
Naszą społeczność opuścił człowiek wielkiego serca i charakteru. Człowiek skromny, który całą swoją pracą zawodową prezentował najwyższe wartości akademickie.
Będzie nam Go bardzo brakowało.
